Εν κατακλείδι το Poena Damni είναι ένα έργο μετα-τραγικό. Σίγουρα δεν ακολουθεί τα ειδολογικά χαρακτηριστικά της τραγωδίας, αλλά περιγράφει τη βασανιστική και τραγική πτώση του (μετα)μοντέρνου υποκειμένου. Του ανθρώπου με τις χίλιες κραυγές, που το κέντρο ύπαρξής του έχει λιώσει και έχει μοιραστεί σε πολλές μικρές νησίδες σε μια τεράστια κατάμαυρη επιφάνεια